اگر از چهارسال پرتلاطم پس از وقوع انقلاب اسلامی که بنا به دلایلی موجه از جمله شرایط تثبیت نظام جدید و درگیری‌های شدید سیاسی بگذریم (دورانی که طی چهار سال، پنج نفر به سمت استانداری اصفهان گماشته می‌شوند)، طی سالهای ۱۳۶۱ تا ۱۴۰۳ در مجموع ۱۱ نفر سکانداری یکی از مهم‌ترین استان‌های ایران را بر عهده می‌گیرند که به طور میانگین هر کدام ۳.۸ سال فرصت خدمت پیدا می‌کنند. غلامحسین کرباسچی که به حکم مستقیم امام خمینی عهده دار مدیریت استان شده بود با رکورد ۷ سال (۱۳۶۸-۱۳۶۱) و پس از آن اسحاق جهانگیری با پنج سال مدیریت (۱۳۷۶-۱۳۷۱) به ترتیب بیشترین زمان خدمت به مردم اصفهان را داشته‌اند. دو استانداری که از دوران مدیریت آنها به عنوان دوران طلایی استانداری پس از انقلاب در استان یاد می‌شود.

از میان یازده استاندار پس از سال ۶۱، سید محمدرضا واقفی و اسحاق جهانگیری با سابقه سه و دو دوره نمایندگی مجلس و سید محمود حسینی، محسن مهرعلیزاده و عباس رضایی نیز با سابقه استانداری استان‌های مهمی همچون سیستان و بلوچستان، خراسان و چهارمحال و بختیاری به سمت استانداری اصفهان رسیدند.

در این میان، افکار عمومی و فعالین سیاسی استان همچنان در خصوص استانداران دور اول دولت‌های خاتمی؛ احمدی نژاد، روحانی و تنها استاندار دولت شهید رییسی اقناع نشده‌اند. رزومه و عملکرد این افراد پیش از انتصاب به سمت استانداری اصفهان نشان می‌دهد که تصمیم گیران در این چهار دولت که از اتفاق از هر دو جناح سیاسی مهم کشور نیز بوده‌اند حساسیت‌های لازم جهت انتخاب افرادی جامع‌الشرایط و در حد استان اصفهان را نداشته‌اند. سید جعفر موسوی در سال ۷۶، مرتضی بختیاری در سال ۸۴، رسول زرگرپور در سال ۹۲ و سید رضا مرتضوی در سال ۱۴۰۰ جملگی در شرایطی مدیریت استان را برعهده گرفتند که توان و بضاعت‌شان در اندازه استانی مثل اصفهان نبود. اسناد و روایت‌های تاریخی فعالین سیاسی آن دوران از هر دو جناح سیاسی کشور نشان می‌دهد که این انتصابات در سایه مخالفت آنها و در شرایطی اتفاق افتاده که عدم توان افراد مذکور در اجماع سازی حتی در بین هم فکران سیاسی خود موجب خسران استان و در نهایت تعویض افراد مذکور با گزینه‌های اجماع ساز گردیده است.

دیدبان اصفهان، در پرونده‌ای ویژه به بررسی سوابق و عملکرد ۱۶ استاندار اصفهان پس از انقلاب تا شهریور ۱۴۰۳ می‌پردازد. این ویژه نامه که به منظور بررسی تحلیلی عملکرد استانداران ادوار گذشته اصفهان به رشته تحریر درخواهد آمد بر آن است تا با بازخوانی آنچه بر اصفهان گذشته است؛ قدمی کوچک در راه پرهیز از تکرار اتفاقات تلخ گذشته بردارد و با دیدبانیِ شرایط اسفبار استان اصفهان، یاری‌گر متولیان امر در زمینه انتخاب استانداری شایسته و کاردان برای دیار نصف جهان باشد.