محمدعلی واعظی، به‌عنوان نخستین استاندار اصفهان پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، نقش مهمی در گذار این استان از دوران پیش از انقلاب به دوره‌ای جدید ایفا کرد. دوران کوتاه ولی تأثیرگذار استانداری وی، با چالش‌ها و فرصت‌هایی همراه بود که نقش بسزایی در شکل‌گیری ساختارهای مدیریتی و سیاسی استان اصفهان در سال‌های ابتدایی پس از انقلاب داشت.

واعظی که پزشک بود و سابقه مدیریتی در حوزه بهداشت و درمان داشت، در اسفند ۱۳۵۷، تنها چند هفته پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به عنوان استاندار اصفهان منصوب شد. این انتصاب در شرایطی صورت گرفت که استان اصفهان به دلیل موقعیت استراتژیک و منابع غنی خود، یکی از نقاط کلیدی کشور به شمار می‌رفت و نیاز به مدیریتی قدرتمند برای حفظ ثبات و آرامش در منطقه داشت.

در دوران کوتاه استانداری واعظی، که تنها تا اردیبهشت ۱۳۵۸ به طول انجامید، وی با چالش‌های فراوانی مواجه بود. اصفهان، به عنوان یکی از مراکز مهم اقتصادی و صنعتی ایران، نیازمند بازسازی ساختارهای مدیریتی بود که در دوران پیش از انقلاب دچار بحران شده بودند. واعظی با رویکردی متعهدانه تلاش کرد تا ارتباط میان نهادهای انقلابی نوظهور و ساختارهای موجود را بهبود بخشد و از هرگونه تنش جدی جلوگیری کند.

از جمله اقدامات مهم واعظی، تلاش برای تثبیت و تقویت نهادهای انقلابی در اصفهان بود. وی به همکاری با نیروهای انقلابی و روحانیون محلی پرداخت و در این زمینه نقش مهمی در سازماندهی و هماهنگی فعالیت‌های انقلابیون و مدیریت منابع استان ایفا کرد.

در حوزه اقتصادی، دوران استانداری واعظی با تلاش‌هایی برای حفظ و احیای صنایع اصفهان همراه بود. با توجه به بحران‌های اقتصادی ناشی از تغییرات سیاسی، وی به دنبال تثبیت اوضاع و جلوگیری از تعطیلی صنایع کلیدی استان بود. اقدامات واعظی در این حوزه هرچند با چالش‌های فراوانی مواجه بود، اما تا حدودی موفق به حفظ رونق اقتصادی استان در آن دوره پرتلاطم شد.

دوران استانداری واعظی در اردیبهشت ۱۳۵۸ به پایان رسید و وی جای خود را به سید محمدکاظم موسوی بجنوردی داد. هرچند مدت حضور واعظی در این سمت کوتاه بود، اما نقش وی در تثبیت اولیه وضعیت استان و ایجاد پیوندهای مؤثر میان نیروهای انقلابی و ساختارهای موجود را نمی‌توان نادیده گرفت. دوران استانداری واعظی را می‌توان به عنوان مرحله‌ای گذار و مهم در تاریخ مدیریت استان اصفهان پس از انقلاب اسلامی ارزیابی کرد، که سنگ بنای بسیاری از تحولات بعدی در این استان را پایه‌ریزی کرد.

محمدعلی واعظی به‌عنوان اولین استاندار پس از انقلاب اسلامی، در شرایطی دشوار و بحرانی، تلاش کرد تا مسیر استان اصفهان را در راستای اهداف انقلاب هدایت کند. هرچند که دوران کوتاه استانداری وی ممکن است به اندازه کافی فرصت برای اجرای برنامه‌های بلندمدت نداشته باشد، اما نقش وی در مدیریت بحران‌های اولیه و ایجاد ثبات نسبی در استان بسیار حائز اهمیت است. واعظی با درایت و تعهد، توانست تا حدودی وضعیت بحرانی اصفهان را کنترل کرده و مسیر را برای اقدامات بعدی استانداران پس از خود هموار کند.